เปิดโปงความลึกลับของอาหารกระป๋อง

ผลิตภัณฑ์กระป๋องผลิตโดยกระบวนการต่างๆ รวมถึงการปรับสภาพวัตถุดิบ การบรรจุกระป๋อง ไอเสีย การปิดผนึก การฆ่าเชื้อ และการทำความเย็น

ในการทำเป็นอาหารกระป๋องนั้น จะต้องมีภาชนะที่สามารถปิดผนึกได้ (รวมถึงถุงอ่อนที่ทำจากฟิล์มคอมโพสิต) และต้องผ่านสี่ขั้นตอนของไอเสีย การปิดผนึก การฆ่าเชื้อ และการทำความเย็น ตามทฤษฎีแล้ว กระบวนการผลิตจะต้องทำเพื่อฆ่าเชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค แบคทีเรียที่เน่าเสีย เห็ดมีพิษ และเพื่อหยุดการทำงานของเอ็นไซม์

อาหารกระป๋องที่พบมากที่สุดคือ:

1. เนื้อกระป๋อง เช่น หมูตุ๋นกระป๋อง เนื้อตุ๋นกระป๋อง ทูน่ากระป๋อง เป็นต้น

2. ผลไม้กระป๋อง เช่น ลูกพีชกระป๋อง ส้มกระป๋อง เป็นต้น

3. ผักกระป๋อง เช่น กะหล่ำปลีดองกระป๋อง ถั่วแห้ง เป็นต้น

ไม่! เหตุผลที่กระป๋องสามารถอยู่ได้นานถึงหนึ่งปี ครึ่งหรือสองสามปีไม่ใช่เพราะสารกันบูด แต่เป็นเพราะกระบวนการ วัตถุดิบอาหารกระป๋องควรผ่านการฆ่าเชื้อก่อน แล้วจึงใส่ลงในถังปลอดเชื้อ ปิดผนึกขณะร้อน หลังจากทำความเย็น แรงดันในถังจะทำให้ปากขวดแน่นขึ้น (หลักการขยายความร้อนและการหดตัวของความเย็น) และแบคทีเรียภายนอก ไม่สามารถเข้า; กระป๋องที่ทำอย่างเคร่งครัดด้วยวิธีนี้จะไม่เน่าเสียเป็นเวลาสองหรือสามปีโดยไม่มีสารกันบูดดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเพิ่มสารกันบูด

ไม่! ในความเป็นจริง กระป๋องมักจะทำจากการฆ่าเชื้อ และอุณหภูมิความร้อนไม่สูงเกินไป โดยทั่วไปไม่เกิน 150 องศาเซลเซียส สามารถให้คุณค่าทางโภชนาการของกระป๋อง และเราปรุงอาหารที่บ้าน อุณหภูมิในการปรุงอาหารจะเกินง่าย 200 องศาเซลเซียส

สถานะปัจจุบันของอุตสาหกรรมอาหารกระป๋อง

ในปัจจุบัน อาหารกระป๋องไม่ใช่สิ่งทดแทนง่ายๆ เมื่ออุปทานอาหารตึงตัว องค์กรต่างๆ พยายามที่จะให้ "รสชาติที่ปรุงเองที่บ้าน" แก่ผู้บริโภค เพื่อให้อาหารกระป๋องเป็นอาหารสามมื้อต่อวัน ได้แก่ ผัก ผลไม้ เนื้อสัตว์ เครื่องเทศ และ เร็ว ๆ นี้.

กระป๋องเหล็กวิลาดและกระป๋องแก้วที่ใช้ในอดีตถูกแทนที่ด้วยกระป๋องที่สะดวกและใช้งานได้จริง กระป๋องล้างอะลูมิเนียมสองชิ้นแบบตื้น และแผ่นเคลือบพลาสติกที่ให้ความร้อนด้วยเตาไมโครเวฟ